Obrona dwóch skoczków powstała w odpowiedzi na poszukiwania ze strony czarnych alternatywy do partii włoskiej. Jest to debiut otwarty i niekiedy prowadzi do ostrej gry.

Ruch 4. Sg5 bierze na cel osłabione pole f7. Jest bardzo prosty, ale grywali go nawet mistrzowie świata.

♔

I. Obrona dwóch skoczków, typowe błędy: (4... He7 lub 4... h6) Warianty czarnych po 4 ... d5 należą do głównej linii obrony po ataku skoczkiem na 4. S g5.

II. Obrona dwóch skoczków, wariant 4... d5 5.e:d5 S:d5 6.S:f7 - atak smażonej wątróbki (atak Fegatello). III. Obrona dwóch skoczków, wariant 4... d5 5. e:d5 Sa5 IV. Obrona dwóch skoczków, wariant 4... d5 5. e:d5 b5 - wariant Ulvestada

Amerykański mistrz Olav Ulvestad przedstawił 5 ... b5 w artykule z 1941r.

V. Obrona dwóch skoczków, wariant 4... d5 5. e:d5 Sd4 - wariant Fritza

Niemiecki mistrz Alexander Fritz (1857–1932) zaproponował ten ruch w partii przeciwko Carlowi Schlechterowi, który napisał o tym pomyśle w 1904r.

VI. Obrona dwóch skoczków: 8... Gc5 - atak Traxlera)

Ruch 8... Gc5 ignoruje atak białych na f7 i prowadzi do ostrej gry. Czeski szachista Karel Traxler zagrał go przeciwko Reinischowi w Hostoun w 1896 roku. Od tego czasu wariant nosi jego imię.